De bewijskracht van een digitaal ondertekenen hangt af van het soort handtekening dat je plaatst. Hieronder volgt een uiteenzetting van de verschillende types digitale handtekeningen en de bewijskracht die ze bezitten.
Verschillende soorten digitale handtekeningen
De wet elektronische handtekening is al sinds 1999 actief op basis van de Europese Richtlijn. Sinds juli 2016 is deze Europese richtlijn opgegaan in de nieuwe Europese eIDAS-verordening. Hierbij is de richtlijn samengevoegd met de eisen voor digitale identiteiten in Europa en zijn er aanvullende trustdiensten gedefinieerd naast de digitale handtekening, zoals de digitale tijdstempel en angetekend versturen van documenten.
Op basis van deze eIDASverordening zal ook de wet worden aangepast en meer worden verwezen aar de eIDASrichtlijn. Feitelijk blijft de indeling voor de digitale handtekening intact en kan een elektronische handtekening volgens de Wet Elektronische Handtekening (Burgerlijk Wetboek, artikel 15a) grofweg drie verschillende vormen aannemen:
- De gewone digitale handtekening
- De geavanceerde digitale handtekening
- De gekwalificeerde digitale handtekening
-
De gewone elektronische handtekening.
Dit is de eenvoudigste variant. Het gaat hier om iedere vorm van ‘ondertekening’ die de plaatser identificeert en iets zegt over de integriteit van het bericht. Een gewone elektronische handtekening is bijvoorbeeld een scan van een gewone handtekening die in het document wordt geplaatst, of een ‘krabbel’ gemaakt met de muis.
-
De geavanceerde elektronische handtekening.
Bij de geavanceerde handtekening ligt de nadruk op de betrouwbaarheid van het proces. De volgende onderdelen spelen een rol bij het bepalen van de mate van betrouwbaarheid, bewijskracht:
- Zij is op unieke wijze aan de ondertekenaar verbonden;
- Zij maakt het mogelijk de ondertekenaar te identificeren;
- Zij komt tot stand met middelen die de ondertekenaar onder zijn uitsluitende controle kan houden; en
- Zij is op zodanige wijze aan het elektronisch bestand waarop zij betrekking
heeft verbonden (Associatie), dat elke wijziging achteraf van de gegevens kan worden opgespoord.
-
De gekwalificeerde elektronische handtekening.
Evenals bij de geavanceerde handtekening is ook bij de gekwalificeerde handtekening de betrouwbaarheid van het proces het uitgangspunt. Het verschil is dat bij een gekwalificeerde elektronische handtekening een gekwalificeerd certificaat wordt gebruikt voor het identificeren van
de ondertekenaar. Daarnaast wordt het gekwalificeerde certificaat uitgegeven op een betrouwbaar middel, waarmee de ondertekenaar de associatie van zijn identiteit en het document met een persoonlijke sleutel kan doen in plaats van een algemene sleutel. Er zijn speciale instanties die certificaten uitgeven, de zogeheten certificatiedienstverleners.
De Onafhankelijke Post en Telecommunicatie Autoriteit (OPTA) controleert de certificatiedienstverleners.
DocWolves ISO certificering
